لطفا جوگیر نباشید!

ذوق‌زدگی آقای #عباس_آخوندی از خريد هواپیمای #ایرباس شايد با توجه به كارنامه خالی او در حوزه مسكن و فاجعه قطار سمنان كه با سومديريت او شكل گرفته قابل توجيه باشد، اما از آقایان پزشكيان (نائب رئيس مجلس) و صالحی (رئيس سازمان انرژی اتمی) اين رفتارهای هيجانی بعيد بود.

آقای صالحی كه در ماه‌های اخير بارها درباره بدعهدی آمريكایی‌ها و #نقض_برجام سخن گفته، اين چنين با شادی در جشن اولين ميوه برجام شركت می‌كند نبايد انتظار داشته باشد، #دونالد_ترامپ رضايت بدهد چيزی بيش از هواپیمای جدید، دست #دولت_روحانی را بگيرد.

آقای پزشكيان گويا در اين مراسم گفته اند كه "دستاورد بزرگی رقم خورده زیرا حیله‌ و حقه‌های دشمنان را شکست داده" او كه به اعتراف خودش از چيزهایی مانند FATF سر درنمياورد بهتر بود به همان مباحثی كه در آن تخصص دارد ورود كند و از صحبت درباره دستاوردهای برجام خودداری كند. اما حالا كه معتقد است حيله دشمن شكست خورده، راهكاری هم برای حيله بدعهدی آمريكا به آقای صالحی ارائه كرده باشند.

درباره عکس یادگاری با تنها یادگار برجام / تخطئه ممنوع!

توافق هسته‌ای با آمریکا و 1+5، در آستانه 27 دی ماه (سالروز برجام) بالاخره میوه داد و یک فروند هواپیمای ایرباس در فرودگاه بین‌المللی تهران به زمین نشست.  انتقادات زیادی نسبت به عکس یادگاری گرفتن با ایرباس و ذوق‌زدگی بیش از حد اصلاحطلبان و حامیان دولت شده اما حواس‌مان باشد، برای دولتی که چندان دستاورد قابل توجهی ندارد، فاقد برنامه‌ریزی و اولویت‌سنجی است و تنها به دوپینگ‌های زودگذر دل‌خوش کرده، اتفاق خوشایند و مبارکی است که دوست ندارد مردم از كنارش بگذرند. بالاخره -هر چه باشد- باغ برجام اولین میوه خود را داده است.

مواجهه با ذوق‌زدگی #دولت_روحانی نباید از جنس تخطئه و تحقیر باشد؛ چون آنها را روی «کم‌حافظگی احتمالی مردم» و «درگیر شدن جامعه در بمباران‌های خبری»، حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند. منتقدان دولت به جای مانور دادن روی هواپیما [و میدان دادن به آنها برای واکنش نشان دادن به این موضوع] باید روی میزان تحقق وعده‌های اقای روحانی کار کنند و درباره آن روشنگری کنند. خرید ایرباس و بوئینگ شاید فقط برای 5 درصد مردم مهم باشد؛ اما تخطئه آن، دولت را به هدف خود و بمباران خبری جامعه با دستاوردی کوچک [به جای وعده لغو همه تحریم‌ها] نزدیک می‌کند.

مهم آن است که جامعه بفهمد: اگر اقای روحانی در روزها قبل از توافق هسته‌ای [و برای گذر از انتقادات و همراه کردن مردم با خود] ادعا می‌کرد که همه تحریم‌ها در همان روز اول برداشته می‌شود امروز به جایی رسیدیم که بعد از یکسال تنها و تنها «میوه ایرباس» دستاورد برجام شده است. به مردم باید یادآوری کنیم که روحانی همین چند ماه قبل در پاسخ به نقدها گفته بود که  «با برداشته شدن تحریم‌ها در باغ به روی مردم باز شده و یک عده دم در باغ آمده و می‌گویند که سیب و گلابی‌ها کجاست؟!» به مردم بايد بگوييم كه همه برجام بستگی به اراده ديوانه‌ای به نام ترامپ دارد كه بخواهد #برجام را پاره كند يا نه!

خداحافظ برجام؛ خداحافظ انقلابیون خسته!

۹۹ عضو سنای آمریکا به تمدید ۱۰ ساله تحریم ایران رای مثبت دادند تا بدون مخالف، #برجام تا نقض کامل، تنها یک امضای اوباما را کم داشته باشد.

نقش برآب‌شدن آرزوها و آمال غربزدگان نیازی به ترامپ و دوران پساترامپ نداشت. در همان دولتی که برجام بسته شده بود، برجام از رده خارج شد. امروز دیگر همه فهمیدند که چرخ اقتصاد با توافق نمی‌چرخد. "آمریکای‌بزک‌شده" همان "آمریکای‌جنایتکار" است و توافق برد-برد با شیطان یعنی #خسارت_محض.

متاسفانه "دولت، اصلاح‌طلبان و رسانه‌های‌شان" گوشی برای شنیدن نصایح نداشتند و برای #توافق_با_آمریکا سر از پا نمی‌شناختند و عجله می‌کردند... اما امروز که برجام در حال احتضار است، باید به جای سرزنش کردن کسانی که دلواپس این روزها نبودند، دست در دست هم داده و از این تهدید، فرصت بسازیم.

امروز بزنگاهی است برای دمیدن باورهای ضداستکباری در جامعه و تقویت روحیه ملّی و خودباوری. وقت آن رسیده که در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی نیز همچون عرصه‌های امنیتی و نظامی به آموزه‌های الهی روی بیاوریم و با روحیه‌ای جهادی، نسخه‌های غربی توسعه را کنار زده و نسخه بومی پیشرفت را بنا کنیم.

لازمه این تغییر راهبرد، تغییر رفتار مدیران و صاحبان تفکر و یا تعویض آنهاست. انقلابیون خسته و از نفس افتاده، باید کنار بروند و جای خود را به #جوانان_مومن_و_انقلابی بدهند.

شروع راهی جدید

#برجام به فرجام رسيد؛ تيتری تكراری، تهوع‌آور؛ كمی شادی‌بخش و البته تكليف‌ساز...

الف- خوب يا بد، زيبا يا زشت، قهرمانانه يا ننگين...، توافقی صورت گرفت كه هزينه‌های زيادی برای حصول آن شده است. حواس‌ام و حواس‌مان باشد كه قرار نيست در دوران #پسابرجام و #پساتحریم هيچ اتفاق خاصی بيفتد، وقتی من و تو همان آدم قبل تحريم و برجام باشيم.

ب- رهبرمان در تمامی اين سال‌هایی كه با شعارهای اقتصادی ابتدای هرسال، تلاش خود برای چرخاندن نظر افكار عمومی و سوق دادن دستگاه‌ها به‌سوی مسير مسائل اقتصادی را داشته و منظومه‌ای كامل را ترسيم كردند. ايشان همزمان با تاكيد ويژه بر #اقتصاد_مقاومتی بر لزوم پاسداشت كار و سرمايه ايرانی، بومی‌سازی الگوها و همچنين تدوین الگوی اسلامی‌-ايرانی پيشرفت تاكيد مكرر كرده‌اند. پيروی از نگاه تحول‌افرين رهبری فقط و فقط روحيه #تحولخواهی می‌خواهد و بس... ما چقدر در اين زمينه حاضر به تغيير خود و سازمان خود هستيم؟

در اين باره می‌توايند اين نوشته قدیمی را بخوانيد: "آيا فردای رفع تحريم‌ها ايران گلستان می‌شود؟"

ج- لازمه تحول، شكستن ساختار است. با #نعمت‌زاده‌ها و زنگنه‌ها و #تركان‌ها و آخوندی‌ها و سريع‌القلم‌ها كه سالهاست در امتحان خود رفوزه شده‌اند و هژمونی پيشرفت غربی را پذيرفته‌ و توسعه بومی را سخره گرفته و #ما_می‌توانیم را به #ما_ذلیل‌ایم تبديل كرده‌اند، نمی‌توان به جایی رسيد...

ملاحظاتی درباره اجرای داوطلبانه پروتكل الحاقی

*چه تضمینی است كه پس از اجرای پروتكل الحاقی، بازدید از مراكز غير‌هسته‌ای نظير "مراكز نظامی"،‌ "سایت‌های موشكی" و... در راستای دريافت اطلاعات از وضعيت نظامی و توانمندی‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران انجام نشود؟ حتی هیچ بعید نیست كه پس از پذیرش پروتكل الحاقی توسط جمهوری اسلامی ایران، آژانس بین‌المللی هسته‌ای كه تحت حكمرانی آمریكا و غرب قرار دارد، دست به رفتارهای دور از عرف (هماننند آنچه با عراق كرد و يا در سال ۸۲ انجام داد) در قبال كشورمان بزند كه لازم است این احتمال مورد توجه بیشتر دولتمردان قرار بگیرد.

* ترورهای حدفاصل دی ماه ۸۸ تا دی ماه ۹۰ كه به شهادت دانشمندان و مسؤولانی همچون شهید مصطفی احمدی‌روشن، شهید مجید شهریاری، شهید مسعود علیمحمدی، شهید داریوش رضایی‌ن‍ژاد و شهید رضا قشقایی منجر شد، به دستور سازمان جاسوسی اسرائیل صورت گرفته كه هیچ بعید نیست، موساد بخش اعظمی از اطلاعات مورد نیاز خود را از طریق دستیابی به پرونده‌های طبقه‌بندی شده و محرمانه كشورمان در آژانس به دست آورده باشد. بر همین اساس دولت باید دستگاه‌های امنیتی را موظف كند تا پس از اجرای مجدد پروتكل الحاقی به صورت داوطلبانه، تدابیر امنیتی خود را گسترده‌تر كرده و از درز اطلاعات به بیرون و خدای نكرده ترورهای دوباره جلوگیری كند.

* رهبر انقلاب در موضوع گیری خود در دیدار با کارگزاران نظام كه در تاریخ ۱۳۸۲/۸/۱۱ برگزار شد، درباره پذیرش داوطلبانه پروتكل الحاقی از سوی تیم مذاكره كننده وقت فرمودند:  "آنچه اتفاق افتاد کاری درست و تدبیری برای در هم شکستن توطئه امریکا و صهیونیست‌ها بود و اگر طرف‌های گفتگو با ما یا مراکز قدرت جهانی زیاده‌خواهی کنند و ما به نقطه‌ای برسیم که منافع کشور و ارزش‌های نظام بخواهد مورد خدشه قرار گیرد بدون هیچ تردیدی این روند را قطع خواهیم کرد."

متن كامل را در ادامه مطلب بخوانيد

گنجاندن عبارت "ابعاد نظامی احتمالی" در متن توافق؛ راهی برای رخنه در اقتدار نظامی ایران؟

چند نکته درباره آنچه در روزهای اخیر در منطقه و سوییس در جریان است:

یک ـ مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵، از دید آن ـ به اصطلاح ـ قدرتهای جهانی، "پرونده انحراف هسته ای" ایران است؛ اما از نگاه ما تنها "پروژه پیشرفت هسته ای" و یکی از پروژه های انقلاب اسلامی در مسیر پیشرفت و اعتلای الگوی عملی "اسلام ناب محمدی" در مواجهه با الگوهای آمریکایی، انگلیسی و صهیونیستی آن در جهان اسلام و به تبع آن در کل دنیاست. لذا رهبر حکیم انقلاب به عنوان مدیر ارشد تمام این پروژه ها، با استعمال تعبیر "نرمش قهرمانانه" اندکی نرمش را فقط در یک پروژه ـ آنهم با تعیین حداقلی از خطوط قرمز ـ پذیرفته اند تا دولت بعنوان پیشانی اجرایی نظام بتواند به یکی از دو هدف زیر به مثابه "احدی الحسنیین" دست یابد:

* تلاش برای برداشتن یک سنگ بزرگ از مسیر پیشرفت ملت ایران در پروژه پیشرفت هسته ای و به تبع آن تقویت کل نیروها در تمامی پروژه ها

* مواجه شدن با "حق الیقین" دشمنی طرف مذاکره و قطع امید کامل از خارج و اتکای کامل به توان داخلی و پیگیری جدی اقتصاد مقاومتی

دو ـ همانطور که گفته شد "پروژه پیشرفت هسته ای" تنها محل نرمش احتمالی در مقابل دشمنان ملت ایران است و به همین دلیل هم یکی از خطوط قرمز لایتغیر، عدم جواز مذاکره در موضوعات غیرهسته ای است. نکته مهم آن است که عدم ورود به پروژه های دیگر نظیر "حفظ اقتدار نظامی"، "الهام بخشی به بیداری اسلامی"، "تقویت محور مقاومت منطقه ای"، "مبارزه با تروریسم نیابتی داعش در عراق و سوریه" و... اگرچه لازم است اما کافی نیست. شرط کفایت این خط قرمز آن است که مذاکره کنندگان ما علاوه بر ایجاد مانع در برابر طرح این موضوعات، چه در محتوای تعهدات توافق جامع هسته ای و چه در شیوه تعامل و مذاکره مانع آسیب رسانی به سایر پروژه های انقلاب اسلامی شوند.

به عنوان مثال، قبول گنجاندن "ابعاد نظامی احتمالی[۱]" پرونده هسته ای ایران در توافق، دامی برای رخنه آتی دشمنان ملت ایران به پروژه موفق اقتدار نظامی ایران و ایجاد آسیب در آن تلقی می شود یا چنانچه در نحوه مذاکره گاهی فراموش شود که طرف مقابل دشمن خونخوار ملتهای مظلوم و مسلمان است، با او قدم بزنیم یا در غم از دست دادن مادر، خارج از شئون دیپلماتیک رفتار کنیم، به ذخیره عزت مورد نیاز توفیق نهایی در سایر پروژه ها و نهایتا به برآیند آنها در جبهه ای یکپارچه آسیب جدی وارد کرده ایم.

شاید لازم باشد فهرستی از مصادیق دشمنی های لاینقطع آمریکا و متحدانش تا امروز در حق ملت ایران و سایر ملتهای مظلوم جهان، در جیب و مستندات حجیمش در چمدان مذاکره کنندگان موجود باشد تا اگر به مصالح دیپلماتیک در این بیست ماه از به کار بردن کلمه دشمن اجتناب کرده اند، لااقل برای حفظ کینه انقلابی از آنها ـ به تعبیر امام راحل (ره)[۲] ـ گه گاهی در خلوت هتل های لوزان و ژنو مرور گردد.

سه ـ آنچه در "پروژه پیشرفت هسته ای" از نگاه جمهوری اسلامی ایران در جریان است، تلاش حداکثری برای حفظ حداقلی دستاوردهای تحقیقاتی، فنی و صنعتی در این حوزه از دانش روز دنیا با صرفنظر کردن مقطعی از شتاب فزاینده پیشرفت گذشته است. به عبارت دیگر چنانچه این پروژه به یک خودرو تشبیه شود، قرار نیست خودرو خاموش شده، به پارکینگ منتقل و سوییچ آن به دیگری تحویل و از راننده قبلی سلب اختیار داده شود؛ بلکه سقف خواسته ما، ادامه حرکت خودرو با سرعت کمتر و رعایت سقف شتاب آن و کف خواسته ما روشن ماندن خودرو در حالت توقف با راننده پشت فرمان خواهد بود. در این مثال ضرورت برگشت پذیر بودن تعهدات ایران به این معناست که چنانچه طرف مقابل به تعهداتش پایبند نبود و قصد نیرنگ داشت، در کمترین زمان ممکن راننده بتواند پایش را بر روی گاز بفشارد و در همان مسیر سابق ادامه مسیر دهد.

[۱] Possible Military Dimensions

[۲] http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=۱۳۹۱۰۴۰۶۰۰۰۲۳۴